ابراهیم پورداود در 20 بهمن 1264 در رشت چشم به جهان گشود. تحصیلات مقدماتی فارسی و عربی را در این شهر فرا گرفت. از خردسالی به سرودن شعر علاقه نشان داد و زمانی كه در مدرسه حاجی میرزا حسن در سلك طلاب درس می‌آموخت، به مرثیه‌گویی پرداخت و دوستانش به وی تخلص «لسان» دادند.
ابراهیم پورداوود نویسنده، مترجم و ایرانشناس، یکی از برجسته‌ترین چهره‌های فرهنگی این سرزمین است که تاثیر بسیاری بر فرهنگ ایران گذاشته است.
بیستم بهمن ماه، سالروز تولد ابراهیم پورداوود (1347-1264) و بیست و یكم بهمن ماه، سالروز درگذشت پرویز رجبی (1390-1318) است، دو چهره نامدار و برجسته ایران‌شناسی از دو نسل متفاوت. ایران‌شناسی، به عنوان یك حوزه مطالعاتی مشخص و متعین، از دل شرق‌شناسی متولد شد و چنان‌كه از عنوانش بر می‌آید، كارش شناخت ایران در همه ابعاد و سویه‌های متنوع آن است.
در میان نوشته های باستانی که بیگانگان به جای گذاشته اند تاریخ هرودوت بیش از دیگران از ابزار های جنگی لشکریان ایران سخن رفته است به ویژه در جائیکه این نویسنده سدۀ پنجم پیش از میلاد از لشکرکشی خشیارشن به سوی یونان یاد می کند آنچنان که می دانیم این لشکر کشی در بهار سال 480 پیش از مسیح روی داد و هرودوت در آن هنگام کودکی بود سه ساله یا چهار ساله.
گرز شاید یکی از کهنترین ابزارهای جنکی جهان باشد. زیرا هر چوب نخست با گره و بند وانگله خود ابزاری بوده از برای شکار یا پیکار. همین پاره چوب است که پس از جندی با آهن و پولاد پوششی یافته یا اینکه تیغه ها و میخ ها در آن به کار رفته، ابزاری کارساز و سهمگین گردید. فلاخن نیز که از آن سخن خواهیم داشت باید یکی از سالخورده ترین ابزار نبرد آدمی باشد.
کوشش‌های استاد ابراهیم پورداوود برای برگردان اوستا به زبان فارسی در نوشته‌های بسیاری آمده است. او در این راه دشوار دست به کوششی زد که به‌راستی شگفت‌انگیز است. بدان اندازه که هم‌ترازی برای او نمی‌توان شناخت. هنوز هم پژوهشی‌های اوستاشناسی ایران بهره‌مند از خوان گسترده پورداوود است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید